'Nee, ik heb geen oog dichtgedaan!', antwoordt Peter de visboer als die vraagt of hij een beetje heeft geslapen. Het is 6.00 's ochtends als hij nog even gedag zegt tegen de man die hem introduceerde met wielrennen. Peter staat op het punt te vertrekken naar Frankrijk, om daar de Alpe d’Huez te beklimmen in de strijd tegen kanker.
Strijd leveren, daar weet Peter het een en ander van. Hij heeft op straat geleefd, de afgelopen twee jaar verblijft hij in een opvang. Maar tegenwoordig gaat het goed met de krantverkoper die bijna dagelijks voor de Albert Heijn op de Beethovenstraat te vinden is. 'Nog even en ik heb m'n eigen huisje. Dacht dat ik 'm eigenlijk al zou hebben, maar het laat nog op zich wachten', zegt hij.
De afgelopen maanden heeft Peter genoeg geld weten weg te leggen om een goeie fiets te kopen. Hij slaat frisdrank en ijsjes af, heeft 1800 kilometer op de teller en is inmiddels achttien kilo afgevallen. Met Kees van de Centrale Vishandel fietst Peter op vrijdagochtenden vaak een kilometer of 40, 50.
'Typisch Peter'
Peter prijkt in Z!, de daklozenkrant die hij zelf verkoopt. Buurtbewoners zijn vol lof over zijn vorderingen, en ook Margreet van de viswinkel op de hoek is aangenaam verrast. 'Typisch Peter, hij weet niet eens wat een racefiets is en nu wil hij die berg op fietsen! Maar hij gaat het echt doen', zegt ze in het artikel.
Net als zo veel mensen die meedoen aan Alpe d'Heuz, heeft ook Peter een dierbare verloren aan kanker. Met die persoon in het achterhoofd beklimt hij straks de berg in de Franse Alpen.
Op straat heeft Peter, die vanwege de relatie met zijn familie niet met achternaam genoemd wil worden, geleerd om dankbaar te zijn voor het kleine. 'Ik leef per dag, en bekijk alles zo positief mogelijk.' Maar die berg, die wil Peter toch minimaal twee keer bedwingen. 'Minimaal.'
from AT5 - nieuws http://ift.tt/2qqTuZl
via IFTTT
Geen opmerkingen:
Een reactie posten